Jednym z kluczowych warunków, który musi nastąpić, by otrzymać rozwód, jest rozpad pożycia małżeńskiego. Co dokładnie kryje się pod tym terminem? Czy sąd może nie udzielić rozwodu także wtedy, gdy nastąpił rozpad pożycia małżeńskiego?

Rozpad pożycia małżeńskiego, inaczej określany także jako rozkład pożycia małżeńskiego, jest sytuacją, która stanowi jedną z przesłanek, by sąd mógł rozwiązać małżeństwo. Termin ten nie jest jednak dokładnie opisany w przepisach prawa, dlatego pozostawia duże możliwości interpretacji.

Czym jest rozkład – rozpad pożycia małżeńskiego?

Aby sąd mógł orzec rozwód, konieczny jest trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego. To główna przesłanka, która brana jest pod uwagę podczas rozprawy rozwodowej.

Zupełny rozkład pożycia małżeńskiego

Do zupełnego rozkładu pożycia dochodzi wtedy, gdy pomiędzy małżonkami dojdzie do ustania wszystkich więzi. Zanik więzi musi przy tym nastąpić na trzech różnych płaszczyznach, a mianowicie są to:

• więź emocjonalna
• więź fizyczna
• więź gospodarcza

Więź emocjonalna pomiędzy małżonkami odnosi się do uczucia, czyli żona czy mąż lub też żaden z małżonków nie żywi już miłości. Więź fizyczna to brak fizycznych związków, w tym także brak współżycia. Z kolei więź gospodarcza odnosi się do wspólnego prowadzenia gospodarstwa domowego.

Warto przy tym zaznaczyć, że ustanie pożycia małżeńskiego nie musi następować na każdej z tych płaszczyzn jednocześnie. Może przykładowo zdarzyć się, że ze względu na brak finansowych możliwości wyprowadzki małżonek chcący się rozwieść nadal mieszka z drugim. Zatem istniejąca więź gospodarcza nie stanowi całkowitej przeszkody w orzeczeniu o nieważności małżeństwa.

Trwały rozkład pożycia małżeńskiego

Z kolei trwały rozpad pożycia małżeńskiego odnosi się do jego czasu trwania. Przepisy nie wskazują na dokładny okres, natomiast uznaje się, że trwały rozkład pożycia ma miejsce wtedy, gdy nie rokuje on już powrotu małżonków do pożycia.

W praktyce za minimalny okres uznaje się kilka miesięcy, dlatego można otrzymać rozwód także wtedy, gdy całkowity rozpad pożycia małżeńskiego nastąpił niedługo po zawarciu związku małżeńskiego.

Jak udowodnić brak pożycia małżeńskiego?

Gdy małżonek chcący uzyskać rozwód, przygotowuje pozew rozwodowy, musi zawrzeć w nim przesłanki do rozwiązania małżeństwa. Jak udowodnić brak pożycia małżeńskiego?

W tym przypadku można wskazać między innymi na brak wspólnego zamieszkania, prowadzenie oddzielnych rozliczeń, zdradę małżeńską, przemoc ze strony drugiego małżonka powodującą zanik uczucia.

Kiedy sąd nie orzeknie rozwodu?

Warto jednak mieć na uwadze, że nawet wtedy, gdy miało miejsce ustanie pożycia małżeńskiego, sąd może w określonych przypadkach nie orzec rozwodu. Stosowane są trzy główne przesłanki negatywne, które są przeszkodami w rozwodzie:

1. Ucierpienie dobra małoletnich dzieci – gdy małżonkowie mają wspólne dzieci, które na skutek rozwodu mogłyby na tym ucierpieć.

2. Małżonek składający wniosek o rozwód jest wyłącznie winny rozkładu pożycia małżeńskiego – sąd nie orzeknie rozwodu, gdy małżonek doprowadził do rozpadu małżeństwa swoją zdradą, przemocą, nieodpowiedzialnością. Dotyczy to tylko sytuacji, gdy wina małżonka jest wyłączna. Nie obejmuje przypadków, gdy drugi małżonek wyraża zgodę na udzielenie rozwodu, a także brak zgody małżonka byłby sprzeczny z zasadami współżycia społecznego.

3. Naruszenie zasad współżycia społecznego – przykładowo, gdy jeden z małżonków jest chory i wymaga opieki.

Gdy pojawiają się problemy związane z udowodnieniem rozpadu pożycia małżeńskiego, warto skorzystać z pomocy dobrego prawnika, który będzie mógł wskazać, jaką linię augmentacji obrać, by uzyskanie rozwodu było łatwiejsze.